Metoda Weroniki Sherborne, zwana Metodą Ruchu Rozwijającego ma za zadanie zaspokojenie naturalnych potrzeb dziecka, dotyczących kontaktów z dorosłymi. Jest to metoda ogólnorozwojowa pozwalająca dziecku rozwijać świadomość własnego „ja”, a zarazem metoda diagnostyczna i terapeutyczna. Metoda należy do najbardziej rozpowszechnionych metod w Polsce. Celem tej metody jest stymulowanie rozwoju dziecka pod względem fizycznym i osobowościowym.

Metoda Ruchu Rozwijającego wykorzystuje dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne, emocjonalne i społeczne  do rozszerzania  świadomości samego  siebie i pogłębiania kontaktu z innymi ludźmi. Stosowanie tej metody rozwija u dziecka orientację w schemacie ciała w przestrzeni, pozwala nawiązać kontakt wzrokowy, emocjonalny w relacjach z innymi dziećmi.

Ruch Rozwijający to program terapeutyczny zawierający zestaw ćwiczeń jak:

• „prowadzących do poznania własnego ciała,
• pomagających zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa,
• ułatwiających nawiązywanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą,
• „twórczych”

Ćwiczenia Ruchu Rozwijającego wpływają pozytywnie na: świadomość własnego ciała, świadomość przestrzeni i działania w niej, dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi kontaktu. Sherborne i Laban za bardzo istotną uznali świadomość własnego ciała a zwłaszcza środka ciała. Wiele dzieci z zaburzeniami rozwoju ma zaburzoną świadomość ciała, co uniemożliwia im prawidłowe kontrolowanie własnych ruchów.

Metoda Ruchu Rozwijającego to system ćwiczeń ruchowych prowadzący do poznania własnego ciała, kształtujący związek jednostki ćwiczącej z otoczeniem fizycznym, prowadzący do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem i do współdziałania w grupie oraz dzięki spontanicznemu kreatywnemu ruchowi dający możliwość swobodnej ekspresji osobowości.

Jest wszechstronna w swoim oddziaływaniu. Za pomocą ruchu oddziałuje na sferę motoryczną, poznawczą, emocjonalną i społeczną, przez co harmonizuje rozwój psychoruchowy i niweluje istniejące deficyty rozwojowe.

Główne cele metody Sherborne to:

• realizacja potrzeby ruchu i zabawy,
• uzyskanie rozluźnienia, relaksu, rozładowania napięcia,
• poznanie własnego ciała i jego możliwości,
• zwiększenie poczucia siły i własnej wartości, zaufania do siebie, pewności siebie,
• uzyskanie akceptacji samego siebie,
• nawiązywanie bliskiego kontaktu z innymi ludźmi,
• wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa,
• doznawanie przyjemności, radości, zabawy, więzi z grupą.

Zajęcia według metody Weroniki Sherborne prowadzone są w grupach, w których uczestniczy od kilku do kilkunastu dzieci oraz ich rodzice, nauczyciele, opiekunowie, natomiast elementy ruchu rozwijającego z powodzeniem mogą być wykorzystywane w pracy indywidualnej z dzieckiem oraz w pracy w domu. Plan zajęć powinien być na bieżąco modyfikowany i dostosowywany do nastroju dzieci, elementów środowiskowych i aktualnych potrzeb ćwiczących.

Ćwiczenia w metodzie ruchu rozwijającego są dostosowane do pięciu kategorii wyodrębnionych na podstawie definicji ruchu. Dwie pierwsze kategorie to ruch prowadzący do poznania schematu własnego ciała, umiejscowienia poszczególnych części ciała w przestrzeni, powalają one na stopniowe poznanie możliwości ruchowych. Trzecia kategoria to ruch prowadzący do umiejętności nawiązywania relacji z drugim człowiekiem, budujący zaufanie. Kategoria czwarta kształtuje umiejętności pracy zespołowej i działania w grupie. Ostatnia kategoria to ruch kreatywny dający możliwość swobodnej ekspresji osobowości dziecka.

Opracowała Elżbieta Gil

Bibliografia

• „Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka” Bożena Kisiel, Maria Przasnyska, Marta Bogdanowicz
• „Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne” Marta Bogdanowicz, Dariusz Okrzesik